WSTĘP

 

Na całokształt rozwoju dziecka w dużej mierze wpływa mowa. Pomaga ona nawiązywać kontakty społeczne, daje możliwość komunikacji, jest narzędziem w zdobywaniu informacji. Dzieci najchętniej wypowiadają się słownie w czasie wspólnych zabaw ruchowych, a także podczas różnorodnej swobodnej działalności, gdy w sposób naturalny doznają stymulacji i nie spodziewają się większych niepowodzeń. Właśnie w czasie spontanicznej zabawy zapominają, że mowa wymaga mozolnej pracy.

Logopedia-nauka zajmująca się kształtowaniem prawidłowej mowy,

zapobieganiem powstawaniu wad wymowy, likwidowaniem błędów i korekcją wad a także nauczaniem mowy w przypadku jej braku lub utraty.

Mowa jest często czynnikiem decydującym o kontaktach międzyludzkich,

sukcesach zawodowych, miejscu w polityce itp. Jest ona bardzo delikatnym

instrumentem i  niewielkie dysfunkcje odbijają się na niej niekorzystnie.

 

Poważniejsze zagrożenie może stanowić:

- nieprawidłowa ciąża,

-trudny lub nieprawidłowy poród,

-niższe oceny w skali APGAR,

-brak podstawowych odruchów fizjologicznych(ssania, płaczu itp.).

 

Wśród zaburzeń mowy najczęściej spotykamy się z dyslalią, lalia-mowa= zaburzenie mowy).

Dzieci z zaburzeniami mowy funkcjonują w szkole zazwyczaj poniżej swoich możliwości. Świadome zaburzenia, cały swój wysiłek kierują na przebrnięcie przez wypowiedź, upraszczając jej treść i nie wyrażając w pełni swych myśli. Błędy popełnione w pisaniu kwalifikują ich pracę do najniższych ocen. Wykpiwane i ośmieszane przejawiają z czasem niechęć do rówieśników i szkoły. Nie udzielają się społecznie, rzadko są  akcepto- wane w zespołach rówieśniczych. Przykre doświadczenia wytwarzają poczucie mniejszej wartości, skłaniają raczej do unikania mówienia, wywołują lęk przed wypowiadaniem się. Współczesny nauczyciel musi mieć świadomość, że jednym z najważniejszych celów edukacyjnych jest zapewnienie dzieciom optymalnych warunków rozwojowych. Wśród nich znajduje się umiejętność komunikatywnego posługiwania się językiem ojczystym w mowie i piśmie. To w przedszkolu i szkole dzieci mają doskonalić poprawność artykulacyjną, wyrazistość mówienia, wzbogacać słownik.

 

Terapia logopedyczna-całość specyficznych, zamierzonych oddziaływań

ukierunkowanych na usunięcie wszelkich zakłóceń procesu porozumie- wania się.

 

ZAŁOŻENIA

Program  zajęć logopedycznych  stanowi formę profilaktyki logopedycznej   i skierowany jest dla uczniów klasy I, II, III, zakwalifikowanych na podsta-wie  przesiewowych badań logopedycznych oraz obserwacji nauczyciela wychowawcy i logopedy szkolnego (Karta wymowy dziecka) do projektu „Indywidualizacja procesu nauczania uczniów szkół podstawowych w Gminie Koszęcin” w roku szkolnym 2011/2012, respektując zasadę równości płci. Za zgodą rodziców zakwalifikowano ośmioro uczniów, pięciu  chłopców i trzy dziewczynki. 
 

Program realizowany jest w postaci ćwiczeń i zabaw trzy razy w tygodniu po 45 minut, w sumie 90 godzin lekcyjnych.

Wyżej wymienione założenia realizowane będą poprzez:
•    ćwiczenia oddechowe,
•    ćwiczenia usprawniające aparat artykulacyjny,
•    ćwiczenia ortofoniczne,
•    ćwiczenia słuchowe,
•    ćwiczenia słownikowe.

Mając na uwadze, iż rozwój mowy nie jest procesem wyizolowanym, lecz ściśle związanym z rozwojem ruchowym i poznawczym,  zajęcia zostaną wzbogacone o ćwiczenia wspomagające rozwój motoryki dużej i małej, percepcji wzrokowej, pamięci i uwagi.
 

 

CEL GŁÓWNY TERAPII LOGOPEDYCZNEJ

 

-Nadrzędnym celem programu jest zapobieganie powstawaniu zaburzeń mowy oraz stymulowanie rozwoju dziecka w taki sposób, by potrafiło ono prawidłowo porozumiewać się z otoczeniem,
-poprawna artykulacja głosek,

-poprawna pisownia i wymowa wyrazów w zakresie omawianych głosek.

CELE SZCZEGÓŁOWE

 

-Kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w za-  kresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej,

-stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy,

-doskonalenie wymowy już ukształtowanej,

-wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy

przyswojonej w toku ćwiczeń,

-rozwijanie percepcji słuchowej,

-wzbogacanie słownictwa i wiedzy o otaczającym świecie,

-wdrażanie do twórczej aktywności słownej.

 

ZADANIA

 

-Usprawnienie narządów mowy,

-wywołanie głosek,

-usprawnienie techniki czytania i pisania,

-usunięcie wadliwych form realizacji dźwięków i wytworzenie na ich miejsce nowych,  prawidłowych.

W pracy z dziećmi stosowane są różnorodne formy i metody pracy, odpo- wiednio dobrane środki dydaktyczne dostępne w placówce, zakupione w ramach projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej i przy- gotowane samodzielnie przez osobę prowadzącą.